Die Rose vom Wörthersee 2023

Ook dit jaar wilden we weer aan dit Oostenrijkse Roei-Evenement meedoen.Het had nog wel wat voeten in de aarde, want hoe krijg je 2 skiffjes van Wageningen naar Oostenrijk, als de botenwagen van de Ank in Doetinchem al vol is? Met enig kunst en vliegwerk, heen- en weer-geapp en veel hulpvaardigheid van Gerard en Jolande van Pampus, die onze boten helemaal vanuit Almere in Wageningen ophaalden en naar Hemus in Amersfoort brachten en van Georg van ons eigen Vada, die ze weer bij Hemus ophaalde, was het dan toch gelukt.

Zelf reden we de dinsdag vóór met Bert van de Hoop mee naar onze inmiddels vaste plek in Velden, waar de mannen van de botenwagen al een heerlijk diner haddenbereid, waarvan de hele groep zat te smullen. Vroeg naar bed en vroeg weer op.

De volgende ochtend

Dit jaar begroette de Wörthersee ons met regen en winderigheid. Bij de onzichtbare deining van het meer, en de plotseling uit het niets opdoemende golven van boten, die ergens op kilometers afstand voeren, kwamen nu ook gemene kleine windgolfjes, die geen speciale richting leken te volgen en ons van alle kanten heen en weer schudden.
Even wennen dus. Of eigenlijk niet, want gewend raakten wij Nederlanders er geen van allen aan.

De wedstrijd gaat van helemaal links boven naar helemaal rechtsboven.
De groep Nederlanders die meededen was dit jaar nog weer groter dan vorig jaar. Met zo’n man of 25 maakten we bijna 10% van de 264 deelnemers uit, die uit veel
verschillende landen kwamen, Oostenrijk natuurlijk, Duitsland, Tsjechië en Hongarije, Italie, Kroatie en meerdere roeiers uit de VS en Canada.
Na de 3 dagen voorbereiding, roeien, fietsen of wandelen, heerlijk ontbijten met verse broodjes van de lokale bakker, lekker kokkerellen in de avond en een beetje niksen, kwam de wedstrijddag: Lekker zonnetje en windkracht 0 – ideale omstandigheden dus.

Wij startten in de eerste groep met de oudste dames en finishten beiden sneller dan vorig jaar, Anne-Marie won de groep met 1 uur 26 minuten en Anne-Katrin had 1 uur 36 minuten nodig voor de 16 km, 8 minuten sneller dan vorig jaar.
De prijsuitreiking en huldiging van de deelnemers was zoals elk jaar een happening.
De prijzen en herinneringsmedailles werden uitgereikt door diverse notabelen, waaronder de voorzitter van de sportbond van Karinthie en gepresenteerd door de organisator Willy Koska van de Klagenfurtse roeiclub Albatros, die zelf ook had mee geroeid en met zijn 75 jaar zijn groep met 1 uur 18 minuten had gewonnen.
Na afloop was er weer stevige huismanskost, heerlijke taarten, bier en koffie op het dakterras van de klassieke en sfeervolle roeivereniging Albatros.